Nowe zasady gospodarowania odpadami oraz coraz większa świadomość ekologiczna mieszkańców wpływają z pewnością na ograniczanie ilość odpadów wprowadzanych do środowiska.

Najlepsze nawet działania i procesy technologiczne  nie zapewnią odzysku dla całego strumienia odpadów. Część z nich, stanowi bowiem nienadający się do jakiegokolwiek wykorzystania balast, dla którego ostateczną metodą unieszkodliwiania jest zdeponowanie na składowisku.

Radomskie składowisko odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne eksploatowane jest od 1988 roku. Obiekt zajmuje powierzchnię 20,10 ha, z czego na czynną powierzchnię eksploatacyjną przypada ponad 12,25 ha.

Szacuje się, że na składowisku zdeponowanych jest obecnie ponad trzy i pół miliona metrów sześciennych odpadów. Do 2008 roku na składowisku deponowane były odpady komunalne, po uruchomieniu w 2008 roku ZUOK-u na składowisko w 96% trafiają odpady po przetworzeniu balast oraz stabilizat, natomiast 4% stanowią odpady, których nie można poddać odzyskowi lub innym metodom unieszkodliwiania.

Przywożone na składowisko odpady poddawane są ważeniu i ewidencjonowaniu, po czym kieruje się je na obecnie eksploatowane działki robocze, wyznaczone na czaszy składowiska. Tam są rozładowywane, na bieżąco rozprowadzane spychaczami i komprymowane, czyli ugniatane przy pomocy kompaktorów. Po ułożeniu warstwy odpadów na każdej działce roboczej wykonywana jest warstwa izolacyjna. Działki eksploatuje się aż do uzyskania określonych rzędnych, następnie przykrywa i czasowo zamyka, zaś następne odpady kieruje na następną działkę.